geschreven door Belinda
De afgelopen weken, sinds het schrijven van mijn eerste blog ben ik me erg bewust geworden. Alleereerst van mezelf, van wie ik ben, wiat ik wil zijn, en wat ik wil uitstralen, maar ook meer van het effect dat ik heb door mijn verandering op anderen, echter ben ik ook meer bewust geworden van anderen, van situaties, gebeurtenissen en belevenissen.
Ik ben er achter gekomen dat ik niet alleen figuurlijk met mijn gezicht naar de grond heb gelopen maar ook letterlijk. Rechtop lopen, rug recht, borsten vooruit doet meer met je dan alleen een goede houding geven, die zelfvertrouwen uitstraalt.
Het verruimd werkelijk je blik. Ik kan me beter concentreren op gesprekken, en de gesprekken blijven ook beter hangen. Dingen die ik doe, worden leuker, gezelliger. Ik geniet meer. Maar wat mij het meeste opvalt is dat mensen me beter opvallen. Ik kijk beter naar anderen, niet om ze te beoordelen. Maar om ze in me op te nemen. Om hun non-verbale communicatie op te vangen, om in hun ogen te kijken, om te zien in wat voor stemming ze zijn. Het valt me nu op hoe vaak mensen lachen, hoe vaak mensen oog contact hebben. En hoe zet met non-verbale communicatie vaak meer zeggen, duidelijker zijn en hun verhaal grap of vraag kracht bij weten te zetten. En wat mij het meeste is opgevallen is dat mensen in hun gezicht echt uit kunnen stralen dat ze een gesprek met mij echt leuk vinden. Ik kan nu genieten van iemand die glimlacht om een verhaal van mij, of hoe ze zelf lachen bij het vertellen van een grap, het beschrijven van een situatie of het ophalen van een herinnering. Af en toe lijkt het zelfs of mensen zich ook meer bewust zijn van mij. Niet dat ik hiervoor genegeerd werd, of nergens bij betrokken werd. Maar de gesprekken zijn nu intenser, gezelliger, leuker en grappiger.
Nu is het niet zo dat ik een 'niet toegankelijk' persoon was, dat nooit iemand met me wilde praten, echter merk ik nu dat ik in vele gesprekken bezig was met wat ik dacht dat ik wist wat de ander dacht over mij, ik was onzeker, voelde me niet altijd 'veilig'. Ik had altijd toch een 'muur' van gereserveerdheid om me heen. Ik was toch altijd wel bang om veroordeeld te worden.
Nu voel ik me zeker, en heb een meer zelfverzekerde houding, dit geeft me de mogelijkheid meer op de persoon tegen over me te focussen. Het kan zijn dat dat iets is wat alleen in mijn beleving plaats vind, of dat ook anderen dit opmerken. Er zijn wel wat mensen die verandering hebben opgemerkt, niet alleen mijn uiterlijk. Maar dat maakt voor mij niet eens zoveel uit. Het belangrijkste is wel dat ik me anders, en vooral beter voel. Dat ik met een opgeheven hoofd loop, en dan niet arrogant natuurlijk :-) . En nu is het lente! Het zonnetje straalt net iets harder dan vorig jaar, de kleuren zijn net wat mooier dan dat ze eerst overkwamem, het voelt goed!
Zo goed dat ik van de week in de winkel voor het eerst eens naar iets echt gekleurd voor in mijn garderobe heb kunnen kijken. Ik liep Steps binnen, een winkel waar ik echt al in jaren niet geweest was. In mijn automatisme liep ik toch weer richting zwart, wit en grijs.. maar realiseerde me al vlot dat ik daarvan weg moest. Ik wil kleur. Vond een jurk die me wel aanstond en besloot hem te gaan passen. Zowaar paste ik hem. Wat me al goed deed want de laatste keer dat ik in een winkel als Steps iets kon passen lag al weer enige tijd achter me. Toen ik de paskamer uitkwam om mezelf eens goed in de spiegel te bekijken sloeg de twijfel toch weer toe. Kan ik zoiets wel hebben, is niet “Te” pff.. Zo lastig! De verkoopster was wel enthousiast, maar onzeker tiepje dat ik ben twijfel ik altijd of ze wel eerlijk zijn. Ze bood aan een soortgelijke jurk te pakken, maar dan model 'overslag' ik had die wel zien hangen maar die was nog kleuriger.. Hmm. Ok.. Ik besloot maatregelen te nemen en hulptroepen in te schakelen. Arnoud gebeld om te vragen of hij even tijd had. Gelukkig... hij had een paar minuten. Dus snel nog een foto gemaakt van eerste outfit, ondertussen had de verkoopster de andere jurk te pakken, die aangetrokken en ook een foto gemaakt. Beide foto's via email (handig joh zo'n Iphone :-) ) door gezonden. Ze zeggen altijd dat je nooit aan een man moet vragen of iets staat, of de kleur goed is.. wat bof ik toch met iemand als Arnoud in mijn vriendenkring die daar wel wat meer mee kan dan de 'gemiddelde' man :-) na een minuut ging m'n telefoon en het antwoord was duidelijk.. outfit nr 2! Ok, ik was overstag en heb ook het lime groene topje gekocht wat ik erbij gekregen had van de verkoopster. En zo hing ik 15 minuten later de jurk in mijn kast. Om even een indicatie te geven wat dit voor effect had op mijn kledingkast heb ik een foto bijgevoegd.. Jurkje voelt zich wel een beetje alleentjes zo tussen al die grijze, grauwe, zwarte en ook nog witte kleding. :-) Het is de orginele foto die ik in de winkel heb genomen.. leuk detail :)
Arnoud.. bedankt ;-)
Er zal in de komende tijd nog wel wat meer kleur bij komen
Ik heb hem nu 2 dagen naar mijn werk aangehad en leuke reacties gekregen. Ik voelde me wel wat onwennig de eerste uren. Moest ook erg wennen als ik mijn eigen spiegelbeeld zag.. maar ik kan met recht nu zeggen.. HET IS LENTE :-) (nu het weer nog :-) )
